Al-Farabi

Al-Farabi atau Guru Kedua merupakan salah seorang ahli falsafah Islam yang memberi sumbangan besar dalam tamadun Islam. Nama sebenar beliau ialah Abu Nasr al-Farabi dilahirkan sekitar tahun 258H bersamaan 870M dan meninggal dunia pada tahun 339H bersamaan 950M. Beliau lahir di Wasij, sebuah kampung berdekatan dengan Farab di Transoxiana. Bapanya seorang Jeneral dan beliau pernah bekerja sebagai seorang hakim untuk beberapa waktu.

Semasa kecil, beliau belajar agama dan bahasa, kemudian mempelajari ilmu hukum, Hadith dan tafsir al-Quran. Kemudian mempelajari bahasa Arab, Turki dan Parsi. Setelah itu, beliau berhijrah ke kota Baghdad untuk mendalami ilmu pengetahuan. Di kota ini, beliau mempelajari ilmu logik sehingga menguasainya dengan baik. Kemudian beliau pergi pula ke kota Aleppo. Di Kota Aleppo ini, beliau berkenalan dengan Sultan Saif al-Daulah beliau berkenalan dengan ramai para sarjana yang penuh dengan aktiviti ilmiah, mereka berkumpul untuk membicarakan ilmu pengetahuan dengan semangat akademik yang tinggi. Di sekitar kota ini jugalah beliau menulis beberapa buah risalah dan buku,

Beliau menghembuskan nafas terakhirnya di Syria. Dalam upacara pengkebumian beliau, dihadiri oleh Amir Saif al-Daulah dan para pegawainya. Ini menunjukkan bahawa beliau merupakan seorang yang mempunyai pengaruh yang besar dalam Istana Saif al-Daulah.

Al-Kindi

Al-Kindi atau nama sebenarnya ialah Abu Yusuf Ya'qub ibn Ishaq ibn al-Sabbah ibn 'Imran ibn Isma'il ibn al-Ash'ath ibn Qais al-Kindi. Diberi gelaran sebagai ahli falsafah Islam yang pertama. Beliau merupakan orang yang memperkenalkan falsadah dalam tradisi keilmuan Islam.

Keturunan al-Kindah merupakan suku Arab yang besar sebelum kedatangan Islam. Datuknya, telah memeluk Islam dan dianggap sebagai salah seorang sahabat Nabi Muhammad s.a.w. Manakala ayahnya merupakan seorang Gabenor di Kufah semasa pemerintahan Khalifah al-Mahdi dan al-Rashid dari Dinasti Abbasiyyah.

Beliau dilahirkan sekitar tahun 185H bersamaan 801M dan meninggal duni pada tahun 260H bersamaan 873M. Dalam kehidupan beliau, beliau melalui pelbagai proses, samada suka atau duka. Seperti kanak-kanak Islam yang lain pada zamannya, beliau ketika kecil, belajar membaca dan menulis, kemudian membaca al-Quran dan menghafalznya. Seterusnya mempelajari hadith, feqh, bahasa arab dan juga ilmu kalam. Peringkat seterusnya dalam pelajaran beliau, beliau berpindah ke kota Basrah, kemudian ke Baghdad untuk meneruskan pengajiannya ke peringkat yang lebih tinggi. Ke duda-dua buah kota ini merupakan kota peradaban ilmu yang besar pada ketika itu. Di Situlah berkumpulnya pelbagai para ulama dan cendiakawan Islam berkumpul dan mengajar ilmunya.

Minat al-Kindi yang lebih cenderung kepada ilmu falsafah ini, mendorongnya untuk mempelajari ilmu falsafah Yunani dan logik. Beliau turut terlibat dalam proses penterjemahan bahasa Yunani dan Syria ke dalam bahasa Arab. Proses ini dilakukan dengan lebih sistematik dengan tertubuhnya Bait al-Hikmah yang merupakan pusat terjemahan pada zamannya.

Hubungannya yang rapat dengan pemerintah sehingga nasihat beliau diambil berat oleh Khalifah. Beliau merupakan seorang yang cintakan ilmu sehingga koleksi kitab-kitab beliau yang banyak itu dijadikan sebagai sebuah perpustakaan dengan dinamakan perpustakaan al-Kindiyah.